آگهی مزایده ایجاب است یا دعوت به مذاکره

ماده 399 قانون مدنی می گوید “پس از توافق بایع و مشتری در مبیع و قیمت آن، عقد بیع به ایجاب و قبول واقع می شود”
ایجاب یعنی پیشنهاد انعقاد معامله و وقتی مورد قبول واقع شد از آن تاریخ (اصولاً) عقد واقع شده محسوب می شود.
گاهن افراد معاملات خود را از طریق برگزاری مزایده، حراج و یا مناقصه منعقد می کنند. بدین صورت که فروشنده اعلام می کند که مال خود را به بالاترین قیمت می فروشد و یا برای انجام عمل خاصی با کسی که پایین ترین پیشنهاد را دارد، قرار داد منعقد می کند. در این صورت عمل مزایده/مناقصه دهنده ایجاب است یا دعوت به مذاکره؟!
تفاوت این دو تلقی در این است که اگر ایجاب باشد به محض الصاق قبول (مشخص شدن بالاترین/پایین ترین قیمت) قرارداد منعقد شده و دیگر امکان رجوع از پیشنهاد نیست ولی اگر صرفن پیشنهاد به مذاکره باشد طرف پیشنهاد دهنده می تواند با توجه به شرایط، از بین پیشنهادات انتخاب و اقدام به انعقاد معامله کند.
اگرچه در معمول آگهی های مزایده/مناقصه این عبارت که “فروشنده/کارفرما در قبول یا رد پیشنهادات آزاد است” درج می شود اما فارغ از این موضوع به نظر عمل مزایده/مناقصه گر صرفن نوعی دعوت به مذاکره است و نمی توان آن را ایجاب تلقی کرد چرا که ایجاب زمانی مفهوم دارد که پیشنهادی قاطع و دقیق باشد و توافق بر روی قیمت و مبیع صورت گرفته باشد ولی در اینگونه معاملات توافقات بعد از ارائه پیشنهادات صورت می گیرد و در واقع پیشنهاد دهنده قیمت، ایجاب کننده است و مزایده/مناقصه گزار قبول کننده خواهد بود و تاریخ انعقاد معامله بعد از قبول یکی از پیشنهادات از سوی مزایده/مناقصه گزار است.
نظر شما چیست؟ آیا این عمل ایجاب است و یا دعوت به مذاکره؟!