در پست قبل فتح بابی در خصوص سایتهای شرط بندی داشتم و وعده دادم که در ارسالهای آتی از زوایای مختلف نگاهی حقوقی به این پدیده داشته باشم.
این ارسال در خصوص جرم بودن قمار در قوانین موضوعه ما است.
قانون مجازات اسلامی در مواد ۷۰۵ تا ۷۰۸ قمار بازی، خرید و حمل و نگهداری آلات قمار، ساخت و فروش و وارد کردن آنها و نهایتن دایر کردن قمارخانه و دعوت مردم به قمارخانه برای قمار را جرم دانسته.
قانون مدنی در ماده ۶۵۴ قمار و گروبندی را باطل دانسته است. ماده ۶۵۵ همین قانون گروبندی در دوانیدن حیوانات سواری، تیراندازی، شمشیربازی را از حکم بطلان استثنا کرده است.
پس تا به اینجا
۱) قمار جرم است و همچنین
۲) قمار باطل است
۳) گروبندی باطل است ولیکن
۴) برخی گروبندی ها باطل نیستند و البته به نظر
۵) گروبندی (شرط بندی) جرم نیست
البته شاید بتوان گفت چون گروبندی حرام است چنانچه علنا و در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به آن شود به موجب ماده ۶۳۸ قانون مجازات، فرد متظاهر مجازات می شود.
لازم شد تفکیکی بین دو مفهوم قمار و گروبندی (شرط بندی) داشته باشم.
قمار: توافقی بین دو یا چند نفر است که با انجام بازی مشخص، برنده مال معینی از دیگران دریافت کند. برنده شدن در قمار بستگی به اتفاق، شانس و تصادف دارد.
گروبندی: توافقی بین دو یا چند نفر است که امر معینی را پیش بینی میکنند و هر کس برنده باشد مال معینی را به او بدهند.
با نگاهی به فعالیت سایتهای شرط بندی می بینیم که دو نوع فعالیت قمار و گروبندی (شرط بندی) در آنها صورت می گیرد. قسم اول (قمار) فعالیتی باطل، فاقد آثار حقوقی و جرم است
و قسم دوم (شرط بندی) فعالیتی باطل و فاقد آثار حقوقی است (ولکن به نظر من جرم نیست)
شاید سوالی برایتان پیش بیاید بین شرط بندی در مسابقات اسب دوانی و شرط بندی در فوتبال چه تفاوتی وجود دارد که اولی جایز و دومی غیر مجاز است؟! جوابی بجز اینکه روزی در تاریخ فقه آنها مجاز شدند چون وجود داشتند و فوتبال مجاز نشد چون چنین ورزشی وجود نداشت! ندارم.
بنظرم می بایست این موضوع یک کاسه شده و شرط بندی یا به طور کلی مجاز شناخته شده و یا به طور کلی ممنوع شود.
نظرات