قوانین را جدی بگیریم

پیش از دستور: اعدام یا دار مجازات! با لغات بازی نکنیم. سلب حیات اساسن مجازات نیست.
بدتر اینکه بسیاری اوقات، انگیزه حکومتها از سلب حیات، مجازات نیست و قانون و مجازات تنها زرورق زیبای این ابزار کریه هستند.
کینه، انتقام، ترس و حسادت از مهم ترین انگیزه های سلب حیات است.

برخی قضات خارجی در ابتدای اعلام رایشان می گویند من فلانی قاضی فلان دادگاه به تجویز قدرت گرفته شده از قانون، بهمانی را به فلان مجازات محکوم میکنم!

مبادا قانون بهانه ای برای انتقام جویی باشد. پوششی بر ترسهایمان و جوششی از خشم هایمان!

دستور جلسه: بسیاری از اعمالی که به نظر ما ساده و پیش پا افتاده است، می تواند در بستری خاص، عملی مجرمانه باشد. مثلن کپی کردن عکس یا فایلی ناقابل !!! از روی کامپیوتر دوستتان را ماده ۷۴۰ قانون مجازات اسلامی #سرقت_رایانه_ای می نامد و برای مرتکب آن تا یک سال حبس به عنوان مجازات در نظر گرفته است.